24e dag China - Yangzhou

Hallo allemaal,

Vandaag is onze laatste vakantiedag in China. Om half negen ontbijten we in de schitterende ontbijtzaal van het Ai Yuan Hotel. De omgeving van Yangzhou kan het best op de fiets verkend worden. Om half tien verzamelen de zes diehards van de groep in de lobby voor een fietstocht. Net als in Dali zijn de fietsen niet best, maar dat kan de pret niet drukken. Binnenweggetjes voeren ons langs de rijstvelden en het uitzicht, met op de achtergrond het Karstgebergte, is overweldigend. Na een kwartiertje stoppen we bij een oude boerderij. De boerderij is al 300 jaar oud en we worden vriendelijk ontvangen door vier oudere mensen. We mogen het hele huis bekijken en zien in een aparte ruimte 2 doodskisten staan. In China is het de gewoonte dat de kinderen doodskisten maken als hun ouders de zeventigjarige leeftijd hebben bereikt. In de boerderij wonen twee broers met hun beide vrouwen. De oudste broer is 85 jaar en de jongste broer 65. De twee doodskisten zijn bestemd voor de oudste broer en zijn vrouw. Ook laat één van de vrouwen mij zien hoe ze soja melk maakt. Ik mag het zelf ook even proberen. Na een half uurtje fietsen we verder en nog geen tien minuten daarna zie ik een blauw bordje met de tekst: Giggling Tree, countryside hotel 200 meter, beautiful terrace, great food + cold beer, Dutch owners. We besluiten hier even te kijken. Paulien en Karst, een jong Nederlands stel, zijn hier vier jaar geleden een guesthouse begonnen. Het guesthouse is gelegen in het prachtige en adembenemende Karstgebergte. Het is een oase van rust naast het dorpje Aishanmen vlakbij Yangzhou. Jammergenoeg zijn de eigenaren op vakantie maar we worden vriendelijk ontvangen door een ander Nederlands stel wat hier een half jaar vertoefd. Op de kaart staan oer-Hollandse dingen, zoals tosti’s, baquette met kaas en ham, broodje gezond en zelfs appeltaart. We bestellen een cappuccino met appeltaart. Tja..daar zitten we dan in het zuiden van China tussen de rijstvelden verse appeltaart te eten, verrukkelijk!! We zijn al meer dan anderhalf uur onderweg en hebben amper gefietst maar na de appeltaart begint het ruige werk. De paadjes door de rijstvelden worden smaller, zijn onverhard, er liggen veel plassen en nog veel meer stenen. Het wordt steeds ruiger maar het is gaaf en de natuur is werkelijk schitterend. Bijna aan het eind van de fietstocht is er nog een fotostop. Nico stapt van de mountainbike en plotseling lijkt hij wel de stervende zwaan. Dubbel van het lachen kijken we toe en hebben zo’n lol dat we er niet eens een foto van maken. Moe, maar voldaan, keren we weer terug naar Yangzhou. Met z’n zessen zijn we het er over eens. Dit is de mooiste fietstocht van de vakantie.
Na een heerlijke douche pakken we de koffers in. Om kwart over zes hebben we het afscheidsdiner. Jaap houdt een toespraak voor onze fantastische reisleider en geeft hem namens de hele groep een envelop met inhoud. Morgenmiddag vliegen we terug naar Shanghai. Wie Shanghai zegt, zegt de Bund. Bij aanvang van de reis hebben we de Bund niet kunnen zien. De Bund, ook wel de Zhongshan Road genoemd, is een leuke wandelstraat die langs de rivier ligt. Een icoon dat al honderden jaren Shanghai symboliseert. De Bund begint bij de Baidu brug en loopt naar het oosten tot Jinling Road. De totale lengte van de Bund is 1500 meter. Hier willen we nog een wandeling maken. We hopen dat daar ook nog een Starbucks is. Om tien over half twaalf ’s-avonds vliegen we naar Frankfurt.

Voor de laatste keer “wanv an”
Nico en Marleen