18e dag China - Dali - Lijiang

Hallo allemaal,

We vertrekken om negen uur en voordat we 180 km naar Lijiang overbruggen bezoeken we eerst nog een markt in het boerenplaatsje Xizhou. Hier komt de boerenbevolking uit de omliggende dorpen hun groente, vlees en kippen aan de man brengen. We stappen nog verder de middeleeuwen in maar het heeft zijn charme. Het is een kleurrijk geheel. Bij een volgend dorpje stoppen we bij een privé batik huis. De Bai vrouwen zijn heel handig in het knoopverven. Het is een batikmethode waarbij het dessin gemaakt wordt door een klein gedeelte van de katoenen stof te plooien en dat met een touwtje te binden. In die plooien zit was, dat niet aanverft als het doek in de verfstof gedompeld wordt. De knopen worden herhaald in de rest van het doek zodat er een overall patroon ontstaat. De doeken zijn dan ook maar tweekleurig. Het is leuk gezicht om te zien hoe de doeken gemaakt worden. Onderweg genieten we van het schitterende uitzicht. We rijden door de bergen en uiteraard zit ik voor in de bus. Af en toe houdt de gids zijn handen voor mijn gezicht. De chauffeur rijdt af en toe hard en onverantwoord. We besluiten om morgen de optionele excursie naar de Tijgersprong kloof (Tiger Leaping Gorge) af te slaan. Het is twee uur door de bergen rijden naar de kloof. Voor de lunch stoppen we in het plaatsje Heqing. Nico en ik slenteren door de straatjes en we worden vriendelijk maar met open mond aangekeken. Waarschijnlijk komen hier weinig of nooit toeristen. In de namiddag komen we aan in het Grand Hotel in Lijiang. Het hotel ligt aan de rand van de oude binnenstad. Lijiang wordt omringd door de machtige bergen van de Himalaya. De oude stad, Dayan, is één van de mooiste van China. In 1996 kwam Lijiang in het nieuws toen bij een aardbeving 300 inwoners omkwamen en ernstige schade werd aangericht. Van alle kanten stroomde het geld toe voor de heropbouw, die met beleid werd uitgevoerd. Er kwamen hotels en ook een vliegveld. Sinds 1999 staat Lijiang op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Na het inchecken slenteren we door een doolhof van steegjes geplaveid met keitjes. We zien leuke houten huizen, cafés en werkplaatsen van traditionele ambachtslieden. Er wonen veel Naxi. Het Naxi-volk, 278.000 leden sterk, woont in Sichuan en Yunnan, met Lijiang als spirituele hoofdstad.
De Naxi stammen af van Tibetaanse nomaden. Tot voor kort leefden ze in matriarchale families, hoewel de lokale heersers altijd mannen waren. Het matriarchaat uit zich niet alleen in hun maatschappij, maar ook in hun taal. Zo duidt toevoeging van het woord “vrouwelijk” op een vergrotende trap, “mannelijk” op een verkleinende. En dus is een “vrouwelijke steen” een rotsblok en een “mannelijke steen” een kiezel. Het matriarchaat brengt met zich mee dat Naxi-vrouwen de touwtjes in handen hebben, maar ook het meeste werk doen. Het erfrecht loopt langs de vrouwelijke lijn naar de oudste dochter. Naxi-mannen worden geacht hun tijd door te brengen als tuinier of muzikant. Het schrift, het Dongba, omvat 1400 pictogrammen en is het enige levende hiërogliefenschrift. De hoofdgod Sanduo, beschermer en oorlogsgod, wordt afgebeeld als een witte gedaante op een wit paard met een witte speer in de hand. Hij wordt twee maal per jaar geëerd met het offeren van een geit en natuurlijk veel zang en dans. Na een uurtje slenteren, winkeltje in, winkeltje uit, eten we in het hotel. Het is geen succes!! Morgen zoeken we een pizzeria, daar hebben we wel trek in. Na drie spelletjes klaverjassen zijn we moe. De hele dag hobbelen in de bus en opletten wat de chauffeur allemaal uitspookt kost veel energie. Op bed schrijf ik nog even ons verhaaltje. Nico ligt al te slapen. Ik heb de gordijnen opengelaten en kijk over de verlichte oude stad. Het ziet er supergezellig uit. Ik voel me gelukkig dat ik dit allemaal mag meemaken.

Groetjes
Nico en Marleen