Benoa

Hallo allemaal,

Vandaag gaan we op weg naar onze laatste bestemming Benoa. Voor de verandering stappen we in ons 6e busje en vertrekken rond 12 uur. Een hele mooie rit door de groene tuin van Bali. Het is hier koeler daarom groeit er echt van alles. We stoppen iets voorbij Wanagin voor het uitzicht over het Buyan – en het Tamblinganmeer. Er lopen tientallen aapjes rond en we kopen een schaaltje met bananen en nootjes. Het is lachen, gieren, brullen met die beestjes. Zo brutaal als nog wat, voor we het weten hebben ze de zakjes met nootjes al van onze schaaltjes gepikt. We vermaken ons kostelijk. We rijden een stukje verder en stoppen bij de grote botanische tuin, Kebun Raya, in het nabijgelegen plaatsje Candi Kuning. Hier wandelen we wat door de tuin en krijgen een goede indruk van de weelderige tropische bergflora. Vanuit het restaurant waar de lunch gebruiken hebben we een schitterend uitzicht over het Bratanmeer. In deze omgeving vindt je dichte bossen, veel groen en vruchtbaar land. Niet voor niets noemen de bewoners het Bratanmeer liefkozend “het heilig bergmeer”. Het Bratanmeer brengt leven: met zijn water bevloeien zij hun bergakkers. Weer verder koersen we aan op een lokale markt in Bukit Mungsu, een bergdorp tussen Candi Kuning en Bedugul. Op deze kleurrijke markt is het gezellig afdingen tot soms een kwart van de prijs. Vanaf hier rijden we in één keer door naar Jimbaran Beach. De bedoeling is om hier de zonsondergang te bewonderen maar wanneer we op een terrasje iets besteld hebben, zien we een schip met zure appelen aankomen. We helpen de bediening om zo snel mogelijk alle tafeltjes, stoeltjes, tafelkleden en lampjes naar binnen te brengen. Het begint behoorlijk te waaien en als alles net binnen staat, barst er een hevige regenbui los. In het hotel nemen we afscheid van Inge, Martina en de chauffeur. We krijgen 3 kamers naast elkaar op de begane grond. We kunnen zo vanuit de kamer het zwembad inlopen. Heerlijk!! We zetten onze spullen neer en eten in een restaurant tegenover ons hotel. Het regent nog steeds. Als we rond 11 uur ons bedje in willen stappen kom ik tot de ontdekking dat we de fotocamera (van Nico Jr. geleend) missen. Nico loopt snel naar de receptie om te vragen of hij daar soms nog ligt maar ik weet bijna zeker dat we hem op de kamer in Lovina hebben laten liggen. Als Nico terugkomt vraag ik hem of hij de camera meegenomen heeft vanmorgen. Maar die heb je toch in de rugtas gestopt Marleen. Nee, Nico die heb ik op het bagagetafeltje gezet. Nou dan heb ik hem niet meegenomen Marleen. Pfff, we krijgen het Spaans benauwd. We lopen samen naar de receptie en vragen of zij het hotel in Lovina willen bellen. Gelukkig krijgen we te horen dat de camera gevonden is. Aangezien de camera niet opgestuurd kan worden omdat het te lang zou duren, besluiten we morgen zelf de camera op te halen. We bestellen een auto met chauffeur (klinkt luxe maar dat is hier heel normaal). Sorry Nico Jr., het komt allemaal goed……Ietwat later dan gepland stappen we in ons bedje. We slapen onrustig, mede door de regen Het blijft regenen tot diep in de nacht, af en toe gepaard met heftige onweersbuien.

Groetjes
Nico en Marleen