Luieren en Christoffelpark

Hallo allemaal,

Vrijdag
We hebben haast niets meer in huis dus Nico en ik gaan met het supermarktbusje de laatste boodschappen doen bij Best Buy. Wat een naam voor een supermarkt he. Marja arresteert alvast 3 ligbedden onder een parasol bij het zwembad. Verder luieren we de hele dag, dat hebben we wel verdiend. ’s-Avonds eten we bij restaurant De Kleine Wereld aan het Spaanse Water: Sinte kome i bebe den un ambiente tropikal i ameno oftewel Heerlijk eten en drinken in een sfeervolle en tropische ambiance.

Zaterdag
We hebben voor vandaag een excursie naar Het Christoffelpark en het nationale park Shete Boka geboekt. Om kwart voor 8 staan we bij de slagboom van Livingstone Jan Thiel te wachten op het busje. We zijn de eersten die opgehaald worden en gaan eerst de verschillende hotels af om de andere deelnemers op te halen. Het voordeel is wel dat je zo heel goed de andere hotels kunt zien en hoe de ligging daarvan is. Wij concluderen dat we heel blij zijn met onze Livingstone Jan Thiel. We hebben Kiki als gids, dezelfde die we hadden met de stadswandeling. We zijn met 9 personen. Als iedereen is opgehaald rijden we richting Westpunt. Na een klein half uurtje komen we bij het Christoffelpark. Het Nationaal Park Christoffel, zoals het officieel heet, is vernoemd naar de in het park gelegen Christoffelberg (375 meter). Het 1860 ha grote park omvat de voormalige plantages Savonet, Zorgvlied en Zevenbergen, evenals de aangrenzende heuvels van Knip. Dit alles beslaat bijna de gehele noordwestelijke kop van Curaçao. Het Christoffelpark is in 1978 opengesteld voor het publiek en telt tegenwoordig 3 auto en 8 wandelroutes. Bij een volgend bezoek aan Curaçao gaan we zeker één van de wandelroutes lopen. Naast natuur biedt het park ook veel aan cultuur. Het Savonet plantagecomplex omvat niet alleen een prachtig landhuis, maar ook veel bijgebouwen en structuren die allemaal een eigen functie hadden in het plantageverleden. Het landhuis is in zeer slechte staat en wordt op dit moment gerestaureerd.
De chauffeur rijdt een gedeelte van de Savonet-route en brengt ons eerst naar een uitkijkpunt waarbij we een schitterend uitzicht hebben over het park en de zee. In de verte zien we Boka Grandi. We rijden verder en zien onderweg vele soorten cactussen, die soms een paar meter de lucht in steken. Zulke cactussen heten “kadushi”. De “kadushi di pushi’ heeft een bloeiwijze die lijkt op de zachte vacht van een jong katje. Hetzelfde geldt voor de stekelige cactus met de platte schijven, die de “Spaanse juffrouw” wordt genoemd. De “datu” is een cactussoort die vaak wordt gebruikt om hekken van te maken. We stoppen bij Boka Grandi voor een paar foto’s en rijden daarna terug naar de ingang waar een klein restaurantje is. Voor het restaurant staat een man met een mannetjesleguaan is zijn hand. Hij vertelt ons het één en ander over de leguaan o.a. dat de leguaan heel rustig en op zijn gemak is als hij door een vrouw vastgehouden wordt. Onder zijn kin hangt een kwab en die daalt helemaal in als hij op z’n gemak is. Hij vraagt ons wie de leguaan vast wil houden en dat wil ik wel. De leguaan is inderdaad op zijn gemak. Het is fascinerend om zo’n beestje vast te houden. Naderhand durf ik het ook nog aan om een slang(etje) vast te houden. Het voelt heel koud aan. Daarna drinken we koffie en rijden we weer verder. Niet ver van het Christoffelpark ligt het nationale park Shete Boka. Dit nationale park is gesticht met de bedoeling om de inhammen, die door diverse bedreigde zeeschildpadsoorten als broedplaats worden gebruikt, te beschermen. Het park dankt zijn naam aan het feit dat de kust hier zeven grote inhammen (“shete boka”) telt. De belangrijkste daarvan is Boka Tabla. Hier bevindt zich een diepe grot die door de eeuwen heen door de golven in het kalksteen is uitgesleten. Vaak kun je zien hoe het zeewater hier met geweld in- en uitstroomt. Het schijnt een spectaculair gezicht te zijn en het geeft een goede indruk van de woeste krachten die de zee onder invloed van de noordoostpassaat ontwikkelt. Helaas voor ons is de zee vrij rustig, maar het is evengoed een prachtig gezicht. Het park bezit verder 2 wandelroutes. De Boka Pistol route (60 min.) brengt je naar de gelijknamige inham. Boka Pistol dankt zijn naam aan het feit dat de golven hier met een grote knal tegen de rotsen slaan, zodat het lijkt alsof er een pistool wordt afgevuurd. De Boka Wandomi route (45 min.) voert u via lavaheuvels en een kalkterras naar een door de golven in de rotsen uitgehouwen “natuurlijke brug”. Ook hier willen we bij een volgend bezoek de wandelroutes doen. Jammer dat we niet zijn gestopt toen we eerder deze week hier langs kwamen. We komen tijd te kort. Op de terugweg stoppen we nog bij Playa Kenepa Grandi (Grote Knip) om foto’s te maken. Het blijft een schitterend mooie baai. We vinden het jammer dat we deze 2 parken als excursie geboekt hebben. We hadden hier liever op ons zelf naar toe gegaan. Volgende keer beter zullen we maar zeggen!!! Rond 3 uur nemen we de bus naar Willemstad. De laatste inkopen worden nog even gedaan. Vandaag en morgen wordt de Heineken Regatta Curaçao gehouden. De terrasjes zijn druk bezet en overal klinkt heerlijke Antilliaanse muziek. Het is erg gezellig. We zitten een tijdje op een terras aan de St. Annabaai en genieten van alle boten die langs varen. De pontjesbrug is constant open. Dit is echt vakantie en wat zullen we dit missen. We eten voor de laatste keer bij de “Boogjes”.

Bon nochi
Nico, Marleen en Marja