1e en 2e dag

Hallo allemaal,

Jullie zullen je wel afvragen of we geen tijd hebben om een stukje op de site te zetten, nou daar zouden jullie best eens gelijk in kunnen hebben want dat is ook zo. Even zonder dollen, de 1e en 2e dag staan voornamelijk in het teken van de lange reis, uitrusten en het eiland verkennen.
Nico en ik zijn al om 3 uur wakker. We hoeven niets meer te doen want alles staat klaar dus we douchen en maken Laura wakker. Ontbijten doen we op Schiphol. Om half 5 komt Erwin, wat een mazzel dat hij ons weg wil brengen want de treinen rijden nog niet zo vroeg. Erwin, nog bedankt!!! Om 5 uur zijn we op Schiphol en Marja zit al op ons te wachten. We zijn vrij snel ingecheckt dus lopen we eerst langs Starbucks voor een bakkie koffie. Dat smaakt heerlijk. We gaan door de douane en bekijken wat winkeltjes. We nemen nog een bakkie koffie en Nico jr. komt ons nog even gedag zeggen voordat hij moet werken. Daarna moeten we al snel het vliegtuig in. Zoals jullie weten vliegen we met Arkefly en we hebben ons voorbereid op een lange vertraging. Wonder boven wonder vertrekken we precies op tijd met de OR 361 met een tussenlanding op Aruba. Het is 7885 km (4900 miles) vliegen naar Aruba waar we om 13.20 plaatselijke tijd landen. De zit is erg lang, we doen er 10 uur over. De tijd verstrijkt door middel van een praatje, een slaapje, een spelletje, een puzzeltje en natuurlijk ons natje en droogje. De verzorging van Arkefly is uitstekend. Op Aruba moeten we een uurtje wachten en dan vliegen we verder. De afstand van Aruba naar Curaçao is 118 km (73 miles) en het is maar 20 minuten vliegen. Vrij snel zijn we door de douane maar de koffers laten nog even op zich wachten, dat gaat op z’n Antilliaans. Tijdens de transfer zien we al een groot gedeelte van het eiland en we zullen ons hier best vermaken. We verblijven in het Livingstone Jan Thiel Resort. Het resort ligt tegenover Jan Thiel Beach en vlakbij het Spaanse Water. Het is een unieke locatie, op maar 10 minuten rijden van de historische hoofdstad Willemstad en 30 minuten van de internationale luchthaven Hato. Het park straalt een tropische vakantiesfeer uit. De tuinen zijn opgemaakt met tropische planten en verschillende soorten palmbomen. Dankzij de magische parkverlichting hangt er een gezellige sfeer in het park na zonsondergang. Onze villa’s zijn in moderne Italiaanse/Koloniale stijl ingericht en zijn van alle gemakken voorzien. We hebben ieder onze eigen villa met dubbele tussendeuren zodat we niet steeds buitenom hoeven lopen. We ploffen neer en zijn eigenlijk doodmoe. Aan de overkant van het resort nemen we bij de Zanzibar een kleine maaltijd en houden het kort daarna voor gezien. Tenslotte zijn we bijna 24 uur op de been.
De volgende ochtend ben ik rond 6 uur wakker en kan niet meer slapen. Nico doezelt nog even en ik ga de koffer maar uitpakken want dat is er gisteren niet meer van gekomen. Ik klop even later op de tussendeur en zie dat Marja ook al klaar is. Het Antilliaanse ritme hebben we nog niet te pakken. Omdat we helemaal niets in huis hebben halen we bij de Cocosnoot, de buurtsuper, lekkere broodjes en wat beleg. Al vroeg hebben we bij de Zanzibar een bijeenkomst met de reisleidster, een enthousiast vrouwtje waar we gezellig mee babbelen. Ze voorziet ons van de nodige informatie en vertelt wat we wel en beter niet kunnen doen. We boeken een aantal excursies voor de 2e week en halen direct daarna ons huurautootje op. Een opvallend gifgroene Daihatsu Sione. We rijden door naar Albert Heyn (ja, jullie lezen het goed) en slaan het één en ander in. Het rijden is nog even vreemd en de weg terug vinden ook maar het lukt allemaal aardig. ‘s-Middags besluiten we een rondje eiland te doen. We rijden weer richting Willemstad en nu gaat het beter. Vanaf Punda rijden we de Julianabrug over richting het vissersdorp Westpunt. Als we bijna Willemstad uitrijden zien we aan de linkerkant de campus van de Universiteit van de Nederlandse Antillen waar de Curaçaose studenten hun academische graad in o.a. techniek, rechten of bedrijfseconomie kunnen behalen. Aan de rechterkant zien we het Julianadorp, waar tussen de jaren 1940 en 1980 het leidinggevend personeel van de Shell heeft gewoond. Het hele gebied ten westen van Willemstad naar Westpunt wordt door de Curaçaose bevolking Band’abou genoemd, letterlijk “beneden” of “benedenwindse” kant van het eiland. We passeren een heleboel landhuizen. Een aantal zijn gerestaureerd of zijn een restaurantje geworden. De komende week willen we een aantal van die landhuizen bezichtigen. Ook komen we langs het Christoffelpark en het Shete Boka Park waar we een excursie naartoe geboekt hebben. Vlakbij Westpunt lunchen we bij Jaanchies, een lokaal restaurantje. De sprekende menukaart prijst ons z’n maaltijden aan, bereidt met veel vitamine L. Je kunt kiezen uit verse vis, kip of leguaan. Duiven en suikerdiefjes zitten in de struiken rondom het openlucht restaurant. Het is er reuze gezellig en het eten smaakt voortreffelijk. We rijden verder naar Playa Kenepa Grandi (Grote Knip) en Playa Kenepa Chiki (Kleine Knip). Vooral Grote Knip is schitterend. Echt een baai die je in de vakantieboeken ziet staan. Bij Kleine Knip worden we gelijk geconfronteerd met een staaltje criminaliteit. Terwijl we aan komen rijden, rijdt een witte auto met gierende banden achteruit om vervolgens te draaien en weg te rijden. Een meisje rent achter de auto aan en ik dacht nog bij mezelf die hebben zeker ruzie. Even later zien we de ontredderde gezichten van 3 meisjes waarvan de persoonlijke bezittingen gestolen zijn. We worden even met de neus op de feiten gedrukt, dus…extra opletten op onze spulletjes. Rond 5 uur zijn we in Willemstad en parkeren de auto aan de noordzijde van het Waaigat op loopafstand van de oude binnenstad. We lopen langs de drijvende markt maar die gaat al sluiten. Het is tenslotte al laat. Daarna lopen we richting de Sint Annabaai en de Handelskade en hier kunnen we met eigen ogen de felgekleurde panden zien. Het staat in iedere reisgids maar het is fantastisch om er zelf voor te staan. Daarna lopen we langs de Koningin Emmabrug, beter bekend als de pontjesburg. Op de achtergrond zien we de ruim 60 meter hoge Julianabrug. We zijn er vandaag 2 maal overheen gereden en het uitzicht over Punda en Otrobando is fantastisch. Marja laat ons diverse plekjes zien waar ze met mama geweest is. Uiteindelijk belanden we bij het Waterfortbogen-complex, oftewel de Boogjes. Het complex bestaat uit een aantal restaurants en winkels die in het fort gebouwd zijn. We drinken wat bij “la Pergola” en hebben een prachtig uitzicht op de zee en genieten van de golven die tegen de oude muren van het fort slaan. Alsof het zo moet zijn horen we heel zachtjes op de achtergrond “Nessun Dorma”. We kijken elkaar aan en hebben ieder onze eigen gedachte. Ze is in de buurt.

Welterusten
Nico, Marleen en Marja