Een stukje “Holland in de tropen”

Hallo allemaal,

Nog 4 dagen en dan vertrekken wij (Nico, Marleen en Marja) naar Curaçao in de Caribbean.

De Caribbean……,het woord alleen al roept beelden op van witte zandstranden met wuivende palmbomen, een azuurblauwe zee, een vriendelijk lachende bevolking, heerlijk eten, lekkere cocktails, kortom….genieten!!!
In de Caribbean schijnt de zon volop en tenslotte zijn zon, zee en strand de belangrijkste ingrediënten voor een geslaagde vakantie. We hebben er zin in!!!
Vorige week hebben we onszelf getrakteerd op een ieniemienie laptoppie. Het is nog kleiner dan een A4-tje, echt een poepig dingetje. In ieder geval hoef ik niet meer in een Schoevers-tempo ons verhaaltje op de site te zetten. Jullie zullen dus vaak genoeg van ons horen.


Voor de cultuursnuivers onder ons wat wetenswaardigheden over Curaçao:

Curaçao maakt deel uit van de Nederlandse Antillen die gevormd worden door de zogenaamde Bovenwindse Eilanden Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba en de Benedenwindse Eilanden Aruba, Bonaire en Curaçao.
Met een oppervlakte van 472 km² is Curaçao het grootste eiland van de Nederlandse Antillen. Het telt met ruim 170.000 inwoners ook de meeste inwoners. Het eiland is langgerekt van vorm, heeft een lengte van ruim 60 km en een breedte die varieert van 4 tot 14 km. Voor het grootste deel betrekkelijk is het vlak met hier en daar een heuvel. Alleen het noordwesten heeft een uitgesproken heuvelachtig landschap dat voor een groot deel toebehoort aan het Christoffel Park. Dit Nationaal Park beslaat 1820 hectare. Hier bevindt zich ook de hoogste top van het eiland, de ruim 375 meter hoge Christoffelberg. De noordoostkust van Curaçao is ruig en rotsachtig met hoge golven en nauwelijks toegankelijk. Er staat een constante, harde wind. De kustlijn met kalkstenen rotsformaties op een ondergrond van vulkanisch gesteente, is woest en wild. Hier vindt je enkele kleine dorpjes afgewisseld met kanthuizen van de oude plantages. De zuidwestkust echter telt diverse baaien en inhammen met goudkleurige stranden, 11 kilometer lang in totaal, in de luwte van het eiland zelf. Voor het zuidelijk deel van deze kust bevindt zich ook het Curaçao Onderwaterpark. Aan de zuidwestkant van het eiland vindt je de Sint Annabaai die toegang biedt tot het erachter gelegen Schottegat. Deze beschutte, natuurlijke haven was in 1634 voor de Hollanders aanleiding om het eiland op de Spanjaarden te veroveren. Kort daarop werd een begin gemaakt met de bouw van Fort Amsterdam. De realisatie van dit verdedigingswerk vormde tevens het begin van hoofdstad Willemstad. In de eeuwen die volgden, groeide Willemstad uit tot een belangrijke havenplaats.

Willemstad
Willemstad is een levendige, kleurrijke stad. Het is niet alleen de hoofdstad van Curaçao, maar tevens de hoofdstad van de Nederlandse Antillen. Het historische stadshart van Willemstad wordt gevormd door de wijken Punda, Otrobanda, Pietermaai en Scharloo. De meerderheid van de cultuurhistorische bezienswaardigheden is echter geconcentreerd in Punda en Otrobanda. Deze stadswijken liggen aan weerszijden van de Sint Annabaai en zijn met elkaar verbonden door de karakteristieke Koningin Emma pontonbrug. De ten oosten van Punda gelegen wijken Pietermaai en Scharloo worden gekenmerkt door imposante neoclassicistische buitenhuizen.

Punda
Punda is het oudste stadsdeel van Willemstad en bestaat uit een tweetal brede winkelstraten, enkele pleinen en een groot aantal smalle, loodrecht op elkaar staande straatjes en steegjes. Punda is grotendeels volgebouwd met smalle, diepe panden met fraaie galerijen en kleurrijke topgevels. Deze in veelal felle kleuren uitgevoerde koopmanswoningen vormden mede de basis waarop Willemstad in december 1997 op de Werelderfgoedlijst van de Unesco is geplaatst. Overigens zijn de felle kleuren pas halverwege de 19de eeuw ingevoerd op verordening van een gouverneur omdat zijn ogen pijn deden van het zonlicht dat zo fel weerkaatste op de vele witgekalkte huizen. Dankzij deze verordening is Punda uitgegroeid tot een van de kleurrijkste wijken van de wereld.

Otrobanda
De wijk Otrobanda, Papiaments voor “aan de overkant”, is aan het begin van de 18de eeuw ontstaan. Punda was inmiddels zo goed als volgebouwd en aan de overkant van de Sint Annabaai was nog voldoende ruimte. Gedurende de 18de en 19de eeuw groeide Otrobanda langzaam maar zeker uit tot een omvangrijke woonwijk. Door het ontbreken van een stedenbouwkundig plan, in tegenstelling tot Punda waar wel een plan voor was, is Otrobanda een enigszins rommelige woonwijk geworden met een wirwar van stegen en doorgangetjes. Mede hierdoor heeft Otrobanda dan ook altijd het karakter gehad van een gezellige volksbuurt.

Pietermaai en Scharloo
In de tweede helft van de 19e eeuw werd besloten een deel van het Waaigat te dempen ten behoeve van stadsuitbreiding. In de buitenwijk Pietermaai, die zo na 1860 ontstond, verrezen tal van vrijstaande woonhuizen van vooral gegoede joodse zakenlieden. Het gebied ten noorden van het Waaigat was oorspronkelijk een plantage. Rond 1880 kwam hier de woonwijk Scharloo tot ontwikkeling. Rijke kooplieden lieten schitterende buitenhuizen aan het Waaigat bouwen, meestal vrijstaande neoclassicistische herenhuizen op ruime erven. Veel panden raakten echter halverwege de 20ste eeuw in verval, maar een aantal is inmiddels gerestaureerd en als kantoorpand in gebruik.

Groetjes
Nico en Marleen