6e dag Phitsanulok - Chiang Rai

Sawad Dee Ka,

Uitslapen is er niet bij. Net als gisteren hebben we de wake-up call om 6 uur. Na een lekker ontbijtje zitten we om half 8 al in de bus en brengen we een bezoek aan de schitterende stadstempel, de Wat Phra Rattana Mahathat. De Wat Phra Rattana Mahathat is gelegen aan de Nan rivier en stamt uit de 14e eeuw. De oorspronkelijke lotusknop-chedi van deze wat, die ook wel Wat Yai wordt genoemd, is vervangen door de huidige Ayutthayaanse prang, gebouwd door koning Borommatrailokanat, die zich in 1463 in Phitasanulok vestigde om oorlog te voeren tegen het Lanna-rijk.
In de Wat Phra Rattana Mahathat bevindt zich een 14e eeuws boeddhabeeld, de Phra Phuttha Chinarat. Dit boeddhabeeld is na de Smaragden Boeddha van Bangkok het meest vereerde beeld van Thailand. De serene figuur van verguld brons is een prachtig voorbeeld van de late Sukhothai-stijl. We vervolgen onze weg richting Sukhothai. Onderweg laat Paul ons nog een rijstmeelverwerkingsfabriek zien. Hier heeft werkelijk de tijd stil gestaan. Werkomstandigheden van 50 jaa terug tref je hier aan. Toch is het heel interessant om te zien hoe de ruwe rijstkorrel uiteindelijk als een gaaf rijstkorreltje uit de machine komt. Rond 10 uur komen we aan bij het Historisch Park Sukhothai.
Het oude Sukhothai, dat op de Wereld-erfgoedlijst van de Unesco staat, ligt ten westen van de moderne stad. Het getuigt van de macht van het oude Sukhothai Koninkrijk, dat in de 13e eeuw ontstond uit een verre buitenpost van het Khmerrijk. Onder leiding van de Thaise krijgsheer koning Ramhamhaeng werd de stad zeer invloedrijk. De huidige verlaten stad is de best bewaard gebleven en populairste bezienswaardigheid van Centraal-Thailand. Restauratiewerkzaamheden hebben een verbazend symmetrisch stratenplan blootgelegd en geeft je een idee van de bloeiperiode van de Thaise kunst en cultuur.
De oude stad herbergt ongeveer 40 tempelcomplexen, verspreid over een oppervlakte van 70 km2. In het midden ligt de Koninklijke stad, omgeven door grachten en muren. De meeste ruïnes liggen in dit deel. Het oude Sukhothan is, net als andere Thaise steden (muangs), opgebouwd volgens een bepaald patroon: een groot, centraal watcomplex met in concentrische cirkels daaromheen muren, de rivier, rijstvelden en beboste bergen. Voor 20 Bath huren we bij de oostelijke poort een fiets om de Koninklijke Stad te bezichtigen. Het heeft wel iets hoor, met z’n 29-en op de fiets. Alleen Bep zit in een karretje achter een fiets. Ze heeft pas geleden haar hand gebroken en kan niet in de remmen knijpen. Prinsheerlijk wordt ze door haar Thai rondgeleid. We bezoeken Wat Manhathat, het belangrijkste watcomplex van Sukhothan, centraal gelegen op het stadseiland. Ten zuidwesten van Wat Manhathat ligt Wat Si Sawai, met drie prangs uit de 12e tot 14e eeuw, gebouwd in de Khmer-stijl. Na de fietstocht drinken we nog wat en hebben we de grootste lol als Wim met een Thais vrouwtje in onderhandeling gaat over een houten olifant. Hup de bus weer in op weg naar de lunch. We stoppen in Si Sathanarai en hebben een schitterend uitzicht over de bijna opgedroogde rivier de Jom. We genieten van het eten maar meer nog van de rust die hier heerst. Uitgerust en relaxed stappen we de bus weer in. We hebben nog een lange weg te gaan tot zeker 8 uur vanavond met 2 tussenstops. Na de 1e tussenstop krijgen we les 2 in het Thais en we hebben mazzel dat we geen overhoring hebben.
Bij de 2e tussenstop drinken we de lekkerste koffie tot nu toe. Paul heeft een bakje rauwe, levende garnalen met hete kruiden en groenten. Nico en ik durven het aan om een paar happen te proeven. Het smaakt lekker maar de anderen kijken ons aan met een blik van "dat jullie dat durven te eten en mag dat wel van Sonja?". Na een klein uurtje rijden komen we aan in Chiang Rai. Omdat Ria alsmaar zieker en zieker wordt besluit Paul om haar nader te laten onderzoeken. De chauffeur rijdt daarom door naar het ziekenhuis. Met een rolstoel wordt ze naar binnen gereden. Dochter Moniek loopt, zichtbaar aangeslagen, achter haar aan. De groep is er helemaal stil van. We hopen maar dat ze snel opknapt. Daarna rijden we naar het Golden Pine Resort even buiten Chiang Rai. Een schitterend resort waar we 2 nachten zullen blijven. Iedereen heeft zijn eigen huisje. Wat ons betreft mag dat wel wat langer zijn. Jeetje wat mooi allemaal.....

Fhun Dee Krub
Nico
Fhun Dee Ka
Marleen