4e dag Bangkok - Kanchanaburi

Hallo allemaal,

Vanmorgen om half 6 de wake-up call. We hebben een drukke dag voor de boeg. We verlaten Bangkok "de betonjungle" en gaan op weg naar de drijvende markt in Damnoen Saduak. De natuur onderweg is prachtig en we komen langs rijstvelden en zoutvlaktes, tot we bij de plek aankomen vanwaar de longtailboten vertrekken richting de Floating Market. De groep wordt verdeeld over diverse bootjes en even later varen we door de klongs. Langs de route zien we veel huizen op palen, waar het dagelijkse leven zich vooral op of aan het water afspeelt. Bij de Floating Market aangekomen krioelt het van de boten, voornamelijk bemand door vrouwelijke kooplui met hun karakteristieke Thaise strohoeden. Bootjes met allerlei soorten fruit of potten en pannen met daarin heerlijk ruikende gerechten. Vers gekookt op complete gasstellen. Een fascinerend gezicht en bijzonder kleurrijk. We stappen uit de longtailbootjes en bezoeken de overdekte markt. Het is hier loven en bieden. Als toerist is het raadzaam om maximaal 50% van de vraagprijs te betalen en soms is dat nog te veel. We scoren goed want een paar namaak-Birkenstock slippers kopen we eerst voor 250 Bath (vraagprijs 1850 Bath) en daarna nog eens voor 200 Bath.
We kopen ook tijgerbalsem tegen een aardig prijsje. Het is in ieder geval een gezellige boel.
Vervolgens rijden we rond 11 uur naar Kanchanaburi. Kanchanaburi is een provincie met dichte, groene oerwouden en mooie rivieren.
Het bergachtige terrein maakt de streek uitermate geschikt voor de aanleg van stuwmeren en dammen.
De hoofdstad van de provincie is de gelijknamige plaats Kanchanaburi en ligt 129 kilometer ten noordwesten van Bangkok.
De provincie zelf grenst in het westen aan buurland Myanmar (het voormalige Birma).
Kanchanaburi is een provincie met een groot toeristisch potentieel want of het nu gaat om prehistorische vondsten, interessante archeologische opgravingen, middeleeuwse ruines, historische monumenten of natuurschoon in de vorm van watervallen, bergen, jungle, grotten, meren en rivieren, alles is hier te vinden.
De stad Kanchanaburi is een middelgrote stad (voor Thaise begrippen) met ca. 37.000 inwoners en is tevens de locatie van de beroemde en beruchte “Bridge on the River Kwai”, die wereldbekendheid kreeg door Pierre Boulle's boek en David Lean's gelijknamige film uit 1957.
De brug werd gedurende de Tweede Wereldoorlog (1941-1945) onder Japanse supervisie gebouwd door geallieerde krijgsgevangenen.
Door het enorme hoge aantal slachtoffers, dat de aanleg van de zogenaamde Birma-spoorweg, vergde wordt dit traject vaak “Death Railway” genoemd.
Iets ten noorden van Kanchanaburi komen de rivieren Kwai-Noi en Kwai Yai bij elkaar en vormen de rivier Mae Klong, die door de stad stroomt om uiteindelijk uit te komen in zee.
De zogenaamde “Bridge on the River Kwai” verbindt de oevers van de Kwae Yai rivier. De brug ligt enkele kilometers ten noorden van het stadscentrum van Kanchanaburi en ziet er op het eerste gezicht niet indrukwekkend uit. Echter de historische achtergrond van de bouw heeft voor velen grote impact.
Bij de aanleg van de Birma spoorlijn of “Death Railway” zijn door de brute behandeling van de dwangarbeiders door de Japanse overheersers in de Tweede Wereldoorlog, buitensporig veel doden gevallen.
De bouwmaterialen werden destijds door het Japanse leger aangevoerd vanuit Java (Indonesië). Tijdens verschillende bombardementen door de geallieerden in 1945, werd de brug verwoest en pas na de oorlog weer herbouwd. De beruchte spoorbrug was toen slechts 20 maanden in gebruik geweest.
De huidige brug is dus niet het originele exemplaar, echter de metalen bogen zijn bij de herbouw opnieuw gebruikt.
Het gedeelte van de spoorlijn dat toendertijd de dodenspoorbaan vormde, was 415 kilometer lang. Het was de strategische toevoerweg voor het Japanse leger vanuit Thailand, 152 kilometer in Birma.
In september 1942 begon men aan de Thaise kant bij Nong Pladuk te bouwen. Ook in Thanbyauzaya Myanmar (Birma) startte men met de bouw. In de late herfst van 1943 ontmoette men elkaar bij de Drie Pagoden Pas in het Songkhala-district, het noordelijkste gedeelte van de provincie Kanchanaburi.
Volgens de eerste plannen van de Japanse ingenieurs zou de bouw voor dit traject vijf jaar duren. Het Japanse leger echter dreef zijn gevangen zo bruut en onverbiddelijk op dat het traject al na zestien maanden voltooid was.
Buiten de ongeveer 60.000 krijgsgevangenen uit Engeland, Australië en Nederland werden ook nog een 200.000 gevangenen uit Indonesië, Singapore, Birma en Thailand ingezet. Van beide groepen stierven er meer dan de helft aan ondervoeding, tropische ziektes, het harde werk en de mishandelingen door de soldaten van het Japanse leger.
De “Brug over de rivier de Kwai” was een belangrijk punt op het traject en werd daarom vaak door vliegtuigen van de geallieerden gebombardeerd en zwaar beschadigd. Daardoor werd de bevoorradingsroute voor de Japanners geblokkeerd.
Tegenwoordig ligt de brug ongeveer vier kilometer van het centrum van de hoofdstad Kanchanaburi verwijderd in het district Thamakham.
De film over de brug naar de roman van Pierre Boulle berust niet op ware feiten en heeft met de werkelijkheid van toen niets te maken.
We bezoeken het oorlogsmuseum en de erebegraafplaats. Heel indrukwekkend om dit te zien en het laat ons beseffen dat hier heel wat mensen aan hun ontberingen zijn overleden.
Rond het middaguur gebruiken we de lunch op een drijvend groot vlot op de rivier Kwai. Een prachtige rivier waarvan de oevers begroeid zijn met palmbomen. We varen onder de brug door en stappen van het drijvend vlot. De wandeling over de brug is vol gevaren. Aan de zijkanten is het niet moeilijk om door de gaten 20 meter naar beneden te vallen.
Aan het eind van de dag worden we met de bus naar het stationnetje van Wah Pho gebracht en maken we een treinreis over het spoor waaraan in totaal 275.000 arbeiders hebben gewerkt. Een klein deel van de rit loopt over houten stellages tegen de steile helling van de rivier aangebouwd. Imposant, zeker als je weet hoe deze treinverbinding tot stand is gekomen. Na 5 haltes stappen we in Thakilen weer uit de trein. Rond 5 uur worden we naar ons hotel gebracht. We logeren heel toepasselijk in River Kwai Hotel. Nog geen 10 minuten na aankomst vertrekken we alweer naar de Thaise meisjes voor een voetmassage. We raken er nog aan verslaafd. Heerlijk.

Een aangrijpende en leerzame dag vandaag.

Tot morgen
Nico en Marleen