7e dag Panajachel - Antigua

Hallo allemaal,

Alweer vroeg wakker. De nederlandse klok zit nog steeds in ons. Nico is niet lekker, darmklachten maar dat schijnt normaal te zijn. Soms krijgt 60% van de groep darmklachten. Hij blijft lekker in bed. De groep gaat vandaag varen op een van de grootste vulkaanmeren van de wereld, het meer van Atitlan. Er zijn drie vulkanen in het meer. De hoogte van de vulkanen zijn San Pedro 3020 meter, Toliman 3185 meter en Atitlan 3537 meter. Wij varen tussen twee vulkanen door naar het dorp Santiago Atitlan, de grootste plaats aan het meer. In de precolumbische tijd lag de versterkte hoofdstad van het Tzutuhil volk, Chuitinamit, aan de overkant van de baai op een heuvel aan de voet van de San Pedro vulkaan. Van deze stad is niets overgebleven. Santiago werd door de franciscanen gesticht en werd toen Sandiago Chiya oftewel "Santiago aan het meer" genoemd. Santiago is de beschermheilige van de Spaanse veroveraars. De grote, witte koloniale kerk werd in 1568 door de franciscanen gebouwd en overleefde vele aardbevingen. De traditionele textiel van Santiago Atitlan is van hoogstaande kwaliteit. De mannen dragen witte broeken met paarse strepen, die aan de onderkant ook prachtig geborduurd kunnen zijn, daarboven dragen ze vaak westerse hemden. De geruite huipiles van de vrouwen zijn wit met zwarte vierkanten en zij hebben bloemmotieven langs de hals. De motieven van de huipil ontwikkelen zich van kleine, gestileerde figuurtjes, meestal dieren of voorwerpen uit het dagelijks leven, tot vogels en later Maya figuren of hierogliefen, die alle op de stof geborduurd worden, met de hand of machinaal. Het verschil hiertussen kun je duidelijk op de achterkant van de stof zien. De vrouwen dragen een bijzonder hoofddeksel in de vorm van een stralenkrans dat bestaat uit een lange band die om het haar, het hoofd en zichzelf gewonden wordt. Een inwoonster van Santigo staat afgebeeld op het 25 centavos muntstuk. Helaas dragen alleen nog de oudere vrouwen deze "tocoyal" die meerdere keren per dag opnieuw omgebonden moet worden. Tegen elven vertrekken we weer met de boot naar de overkant. Nico is nog niet echt opgeknapt maar we moeten toch verder. In de bus slaapt hij voortdurend. Onderweg stoppen we nog ruim twee uur om een bezoek te brengen aan de markt van Chichicastenango. We vervolgen de reis naar Antigua.
Het is vandaag 7 december, de dag dat de duivel verbrand wordt "La Quema del Diablo". Allerlei rommel wordt verbrand. We rijden Antigua binnen en het is net of je door de slagvelden in een oorlogsfilm rijdt. Erg indrukwekkend. Om half zeven komen we aan in Hotel Posada de Hermano Pedro. Nico duikt gelijk in bed. Ik ga met de groep eten bij een Argentijns restaurant. Na het eten drink in met de jonkies nog een cappuchino en een lekkere pina colada in Riki's Bar.

Groetjes
Nico en Marleen