4e dag Palenque - San Cristobal de las Casas

Hallo allemaal,

Vandaag worden we al om zes uur wakker, dus ruim voor de wake-up call. Ik ben snel klaar en bel met het dierenhotel van Martin Gaus om te vragen hoe het met Bibi gaat. Het gaat prima met haar, ze is alleen een beetje verlegen als er een nieuw hondje in de groep komt. Grappig, nooit gemerkt dat madam verlegen is. Ik sms nog even met Joke (Joke, wij weten wel beter he), want ik wil weten welk presentje we afgelopen zaterdag van de baas hebben gekregen. Lekker!!! Het is een fles champagne. Om acht uur vertrekken we naar de Maya-stad Palenque. De ruines liggen op 150 meter hoogte, omringd door het dichte tropische regenwoud op de overgang van de zwoelhete laagvlakte (tierras bajas) naar het hoogland (tierras altas). Naast meesterwerken van de Maya-architectuur en fijn beschilderde stucreliefs kan men - met wat geluk - ook bladsnijdersmieren, brulapen en andere dieren in hun natuurlijke habitat waarnemen. We rijden zo´n tien minuten door de jungle voordat we bij de ingang komen. Echt gaaf. We stappen uit de bus en horen de apen al brullen. We worden rondgeleid door Salvador. Hij vertelt ons op een boeiende manier over deze Maya-stad. De vestigingsgeschiedenis van Palenque gaat terug tot de pre-klassieke periode (3de eeuw voor C. - 3de eeuw na C.). De bloeiperiode was pas in de laat-klassieke tijd (7de - 9e eeuw), tegelijk met andere belangrijke centra van de Maya´s, op de eerste plaats Calakmul. Tikal (Guatemala), Cracol (Belize) en Copan (Honduras). In een gecompliceerd web van wederzijdse betrekkingen werd gedurende vele generaties om de hegemonie gevochten - via huwelijkspolitiek of op militaire wijze. De belangrijkste heersers waren Pacal (603 - 683) en zijn zoon Chan Bahlum II (635 - 702). Tijdens hun regeringstijd kreeg de stad grotendeels haar huidige gezicht. Net als de andere steden werd ook Palenque in de 9de eeuw verlaten. De redenen daarvoor zijn tot op heden onvoldoende duidelijk.
Palenque heeft niet alleen in de kunst een belangrijke plaats, maar ook in de onderzoeksgeschiedenis; als een van de eerste archeologische vindplaatsen van Midden-Amerika voerde de Spaanse kapitein Antonio del Rio hier al in 1786 opgravingen uit, hoewel die in wetenschappelijk opzicht onnauwkeurig waren. Vanwege het grote aantal droegen de inscripties van de heersers vanaf het midden van de 20ste eeuw wezijnlijk bij aan de ontcijfering van de Maya-hieroglyfen; tot op heden kon de heersersgenealogie vanaf de troonsbestijging van Bahlum kuks (Jaguar-Quetzal; 431) tot aan de dood van Cimipakals (799) worden gereconstrueerd.

(De groep staat klaar om te dineren, dus als het lukt zal in na het diner nog een stukje verder schrijven)

Groetjes
Nico en Marleen