Strandroute en route langs de Ebro

Hallo allemaal,

Zondag 19 juni 2011
Vandaag vertrekken 3 buren van ons. De buren achter ons, voor ons en naast ons. Om kwart voor 7 stappen we uit bed om ze een goede terugreis te wensen. Het is nog niet zo warm dus ik besluit om in de ochtend de geplande 15 km te wandelen. Nico zet snel een bakkie koffie voor Magda en Jan. Zij vertrekken om 8 uur. Ik wandel eerst 10 km. Zo ’s-Morgens vroeg zijn er toch nog veel mensen aan het wandelen of aan het hardlopen. Op de terugweg neem ik stokbrood mee. Na het ontbijt wandel ik nog 5 km. Op deze manier leer je de omgeving steeds beter kennen. Het gaat lekker maar ondertussen is het een stuk warmer. Na de lunch rijden we een gedeelte van de Strandroute en een gedeelte van de route langs de Ebro. De Strandroute gaat langs de zuidkust van de provincie, vanaf Pineda naar Les Cases d’Alcanar. Wij beginnen uiteraard in Salou. De gevarieerde kust van Salou, met zowel brede zandstranden als kleine baaitjes tussen de rotsen, maakt Salou tot één van de belangrijkste kustplaatsen. Beroemd is de palmboulevard langs het strand met zijn oude art-decó villa’s, appartementencomplexen, hotels, café’s en terrassen. Van oudsher is Salou het vakantieoord voor de bevolking van Barcelona en Reus, waardoor het dorp al sinds het begin van de vorige eeuw gekenmerkt wordt door een levendige sfeer en een kwalitief hoogstaande toeristische infrastructuur. Het is dan ook niet voor niets dat het drieënhalve kilometer lange strand de naam draagt van ‘Strand van Europa’. Ten zuiden van Salou ligt één van de andere toplocaties van de Costa Daurada, Cambrils, met zijn karakteristieke havensfeer, zijn terrassen, restaurants en jachtclub. Wij komen graag in Cambrils, het is net alsof we op Sint Maarten of St. Barths zijn. We rijden verder naar het zuiden en passeren Miami Platja, l’Hospitalet de l’Infant, Calafat en Sant Jordi dÁlfama. Bij l’Ametlla de Mar gaat de N-340 een stukje landinwaarts langs het dorpje El Perelló. Het is een indrukwekkend berglandschap. Van hieruit gaan we naar L’Ampolla, het begin van de rivierdelta van de Ebro. Bij l’Aldea beginnen we aan de route langs de Ebro. Deze rivier, door de klassieken gedoopt als de Iberische Reus, gaf zijn naam aan het oude Iberië, zoals het Spaanse schiereiland heette voordat de Romeinen er binnenvielen. De Ebro is dus niet zomaar een rivier. Het was traditioneel de waterweg die toegang verschafte vanaf de kust tot de Spaanse Meseta, de hoogvlakte in het binnenland, en punt van ruilhandel tussen Griekse en Fenicische zeelieden en de oorspronkelijke plaatselijke stammen. De oevers van deze waterweg zijn altijd van strategisch belang en een bron van rijkdom geweest. Al snel zijn we in Tortosa, hoofdstad van de streek van de Baix Ebre. Het oude Romeinse Dertosa was reeds een belangrijk knooppunt van verbindingswegen en één van de belangrijkste Catalaanse hoofdsteden, met een rijke burgerij en belangrijk handelsverkeer. De stad strekt zich uit aan beide oevers van de rivier. We stoppen even in het centrum van de stad maar het is zondag en bovendien siësta dus er is geen kip te beleven. We rijden via Bítem, Tivenys en Benifallet door naar Rasquera. De route is werkelijk schitterend maar in de dorpjes is niets te beleven. Erg jammer want het ziet er wel heel gezellig uit. De bedoeling is om vanaf Rasquera naar het uitkijkpunt Mirador de la Serra de Cardó te rijden, maar al gauw blijkt dat het net zo’n weggetje is als vorige week en dat 9 km lang. Dat doen we dus even niet. We besluiten om niet de hele route te rijden maar af te slaan naar de C-44 en via Tivisssa en Vandellòs terug te rijden naar l’Hospitalet de l’Infant en vandaar uit nog een stukje Strandroute te rijden richting Salou. Echter een klein stukje voorbij de C-44 liggen nog 2 dorpjes. Misschien dat er daar wel wat te beleven valt. De dorpen Móra d’Ebre en Móra la Nova verrijzen aan beide oevers van de rivier. We bevinden ons hier in een wijnstreek bij een van oudsher belangrijk kruispunt van wegen. Het scheepvaartverkeer was hier ooit zo druk dat Móra zelfs een eigen douane had. Gelukkig zien we een klein terrasje waar een paar oude mannetjes zitten. We hebben ontzettende dorst dus we parkeren de auto en gaan gezellig erbij zitten. Verder valt er in deze dorpjes ook niet veel te beleven. We rijden terug naar Salou. Het weer betrekt helemaal. Wij vinden het wel even lekker. Het is de afgelopen dagen warm genoeg geweest. ’s-Avonds belt Laura en skypen we met Nico jr. Om 11 uur liggen we in bed. Morgenochtend moeten we weer langs de dierenarts met Bibi voor controle. Het gaat gelukkig een stuk beter met haar.

Welterusten
Nico en Marleen