Kuta

Hallo allemaal,

Vandaag staat in het teken van een dagje shoppen. We vertrekken om half 11 met de shuttlebus van Benoa naar Kuta. Na een paar honderd meter vraag ik Nico of hij de kluis heeft dichtgedaan. Nee Marleen dat zou jij toch doen. Nee Nico ik heb het jou gevraagd. Nico vraagt snel of het shuttlebusje wil stoppen en wij lopen terug naar het hotel. Het kluisje staat nog wagenwijd open. Pfff, stel je voor dat je de paspoorten kwijt bent. Het zal je maar gebeuren. We nemen een taxi naar Kuta in de hoop dat we de anderen terug kunnen vinden in het grote winkelcentrum. Kuta ligt ongeveer 25 km van Benoa en na een half uurtje stappen we uit bij Discovery Plaza waar we gisteren ook zijn geweest met Ladri en Putu. Kuta is veel drukker dan Benoa. Kuta is het toeristische centrum van Bali en bestaat uit de dorpen Kuta, Legian, Tuban en Seminyak. Vroeger waren dit gescheiden vissersdorpjes, maar inmiddels zijn ze aan elkaar gebouwd en zijn de grenzen vervaagd. Zonder een bezoek aan deze plaats ben je eigenlijk niet op Bali geweest. Met de opkomst van het massatoerisme in de jaren tachtig onderging Kuta een complete gedaanteverwisseling. In recordtempo werden de rijstvelden omgeploegd tot smetteloze gazons met zwembad en verrezen honderden bungalows in Balinese stijl voor de groeiende stroom zonaanbidders. Kuta is het Torremolinos van Azië, maar zonder de vele verdiepingen tellende appartementencomplexen van de Spaanse costa’s. Want in Bali geldt de regel dat geen gebouw hoger mag zijn dan een palmboom. We lopen Discovery Plaza in en slenteren van het ene winkeltje naar het andere winkeltje, ondertussen zoekend naar de anderen. Bij de roltrap staan ze ons net te sms’en. Bij de Starbucks nemen we een cappuccino met wat lekkers en daarna slenteren we langs het strand. De palmbomen langs het strand bieden maar weinig schaduw en het is bloedheet. Er zijn diverse barretjes en stalletjes waar je kunt eten en drinken. We worden regelmatig aangesproken door venters die werkelijk alles verkopen!! Wat dat betreft is het op Bali niet anders dan in andere landen. We lopen weer terug naar de Legian Street, de smalle hoofdweg van Kuta, waar zich een voortdurende file van auto’s, vrachtauto’s, bussen en scooters doorheen wurmt. Er heerst een voortdurende verkeerschaos, het lawaai is enorm en iedereen lijkt op je geld uit. Regelmatig klinkt de vraag: “You want transport?”, “Want cool drink?”,“You want massage?” of “Where you come from?”, maar we genieten er wel van. Om half 6 nemen we de shuttlebus terug naar Benoa en eten we weer in het Tao restaurant met uitzicht op het strand. Het smaakt schofterig lekker.

Welterusten en slaap lekker
Groetjes
Nico en Marleen