Ubud en omgeving

Selamat slang,

Marleen, Nico, wakker worden. Jullie hebben je verslapen!! Om kwart voor negen openen we slaapdronken de deur en staat Toos voor onze neus. Verdorie, altijd zijn we vroeg wakker en nu net wanneer Gretha jarig is en we heel vroeg voor haar deur wilden gaan zingen verslapen we ons. We douchen snel en lopen zingend het restaurant binnen. Na het ontbijt gaan we richting Casa Luna waar we als verrassing koffie gaan drinken. Gisteren hebben we een grote taart besteld met kaarsjes. Na de koffie beginnen we aan onze dagexcursie. Overal op Bali wordt geschilderd, gesneden, gebeiteld, gesmeed, geweefd, gedanst en gemusiceerd. Oorspronkelijk hadden de artistieke activiteiten uitsluitend religieuze doeleinden. Typerend voor de Balinese handwerkkunst is dat ze in gezellige groepen beoefend wordt. Deze traditie heeft er toe geleid, dat vele dorpsgemeenschappen sinds generaties zich alleen nog maar bezig houden met kunsthandwerk. Ieder dorp heeft zijn eigen specialistische vaardigheden van generatie op generatie doorgegeven. We blijven nog even in Ubud waar we eerst een bedrijfje bezoeken met schilderkunst. We zien werkelijk schitterende schilderijen. De grote verscheidenheid van stijlen varieert van de traditionele wajangbeschildering tot de modernste thema’s en technieken. Jammergenoeg is tegenwoordig niet de kunst het doel, maar de handel. Daarna bezoeken we het buurdorp Celuk. Dit dorp staat bekend om zijn goud- en zilversmeden. In eenvoudige werkplaatsen wordt hier volgens traditionele methoden overwegend fijn spul gemaakt. Het is erg leuk om te zien hoe dit gemaakt wordt. We rijden verder naar het dorpje Mas. In dit dorp werken bataljons van houtsnijders. Zij toveren uit grote houtblokken edele heldengestalten en sierlijke hemelse nimfen, lachende kikkers, grootogige apen en werkelijke schitterende uilen. Mijn vader heeft vroeger gevaren en zolang als ik me kan herinneren hebben er bij ons thuis van deze beelden op de schoorsteen gestaan. Erg grappig om nu te zien hoe deze beelden gemaakt zijn. We rijden verder in ons gammele busje (een verhaal apart maar dat horen jullie nog wel) en we rijden via Tampaksiring naar Sri Batu. Daar lopen we door diverse tuinen met allerlei vruchten. Zo zien we bomen met koffiebonen, vanille, cacao, mango, kiwi, ananas en alles groeit gewoon door elkaar. Inge laat ons een Luwak zien. Dit beestje eet koffiebonen. Even een raar praatje maar die koffiebonen worden natuurlijk ook uitgepoept. Dit wordt opgevangen, schoongemaakt, vervolgens gebrand en daar wordt koffie van gezet. Ik moet zeggen dat het heerlijk smaakte en je krijgt er nog extra energie van ook. In deze hitte is daar echter weinig van te merken. Als je een kopje Luwak coffee besteld krijgt je gelijk een aantal kleine kopjes met Balinese specialiteiten. Zo drinken we, in ons geval nippen we, Bali coffee Male en Female, ja ja de vrouwelijke koffiebonen worden van de mannelijke koffiebonen gescheiden, Hot cocoa, Ginseng coffee, Ginger tea en Lemon Grass tea. We genieten van het uitzicht hier want het is werkelijk schitterend hier. Het is inmiddels over vieren en we moeten nog lunchen. Inge brengt ons naar Peliatan, een dorpje dichtbij Ubud. Gelukkig hebben ze hier ook sandwiches want om nou ’s-morgens, ’s-middags en ’s-avonds rijst of noodles te eten, daar hebben we niet zo heel veel zin in. Eigenlijk staat er nog een tempel op het programma maar net zo als gisteren geven wij de voorkeur om over de markt van Ubud te slenteren. Terug in het hotel gaan Hilco, Gretha, Wil en Toos zwemmen en Nico en ik laten ons heerlijk verwennen bij de Drupadi Spa. We genieten van een heerlijke massage en ik geloof dat ik nog heel wat moet oefenen als ik dat ook zo wil doen. Oefening baart kunst zeggen ze. Daarna eten we in het Pond restaurant tegenover ons hotel.

We genieten nog steeds van Bali.
Mimpi manis
Sampai bertemu lagi
Nico en Marleen