Vakantie Sint Maarten

Hallo allemaal, Onze vakantie is begonnen en hoe !!!! Degene die graag in onze koffers mee wilden naar St. Maarten komen bedrogen uit. De koffers staan namelijk weer keurig netjes in de gang van de Moergestelstraat 16. Tja...., het begon allemaal zo mooi. Lekker makkelijk inchecken via internet op woensdagmorgen. Instapkaarten en de beschrijving uitgeprint en klaar is kees. We hadden dezelfde plaatsen als vorig jaar. Rijtje 24 en bij het raam, zo konden we Loek en Nannie weer zien staan op het strand. Ik was om half 6 op en ben met Laura naar zwemmen gegaan. Thuisgekomen lekker onder de douche en klaar waren we. Zeeën van tijd dus. Laura nog even naar school gebracht want we hadden tijd over, dachten we..... Op Schiphol aangekomen vonden we al dat het zo stil was bij de KLM balie. Goedemorgen heeft u er zin in. Ja zeker. Oh ik zie het al, u heeft al ingecheckt, dat is makkelijk. Oh jee, ik kan uw bagage niet meer innemen, u bent 10 minuten te laat. Watte, hoe kan dat nou. U kunt maar tot een uur voor vertrek uw bagage inleveren. Verdomme, ik stomme trut had dat formulier verkeerd gelezen nl. vanaf een uur voor vertrek. Mevrouwtje wat nu. Ga maar even naar de andere KLM balie. Wij rennen maar daar zat niet zo´n aardige mevrouw. Wat nu mevrouw. Nou u bent gewoon uw ticket kwijt, het was ook nog een aanbieding dus kan ik er niets mee. Volledige paniek natuurlijk en nog mijn eigen stomme schuld ook dus ik kon niemand iets verwijten alleen mezelf. Inmiddels was het kwart voor elf en het vliegtuig vertrok om tien voor half twaalf. Wat nu !!!!! Er flits door je hoofd om toch in te stappen, dan maar zonder bagage. Idioot gewoon maar toch. We kregen wel de instapkaarten maar ze verklaarde ons voor gek. Bij de eerste de beste balie van de reisbureaus hebben we gevraagd of we de koffers neer mochten zetten want Nico jr. was inmiddels onderweg naar Schiphol. Nee lieve mensen dat doen we niet want we nemen daar geen risico mee. Wat is er dan aan de hand. Weer snel het verhaal vertellen en die mensen hebben met de gate gebeld of ze alsjeblieft op ons wilden wachten. Maar ja, die koffers. Uiteindelijk hebben ze toch de koffers achter hun balie neergezet en tegelijkertijd met Nico jr. gebeld. Ik heb nog wel heel even snel een koffer van de diverse sloten afgehaald en een greep gedaan maar dat ging zo snel dat de buit maar schamel was. Hi hi, we kunnen er nu om lachten, voor Nico drie onderbroeken en 3 paar sokjes en voor mij 2 bh´s (hoe belangrijk kan dat zijn), vier onderbroeken (eentje meer als Nico maar verschil moet er zijn) en ook 3 paar sokjes. Het ging ook allemaal zo snel. Snel in de rij bij de douane. Wat een rij daar, toch netjes in de rij gaan staan totdat die mevrouw van het reisbureau paniekerig aan kwam rennen en gebaarde dat we voor in de rij moesten staan. Ja en toen rennen naar gate F4. Rennend gebaarde een vrouw dat ik spullen verloren was uit mijn rugtas. Door de paniek niet goed dichtgedaan en een spoor van onze kostbare onderbroeken lagen verspreid als het brood van Hans en Grietje. Eindelijk gate F4 en instappen. Ik had een stap in het vliegtuig gezet en toen kwamen de tranen met bakken tegelijk. Maar..... we stonden in het vliegtuig en wat er verder zou gebeuren dat merkten we dan wel. De stewardess vertelde ons tijdens de reis dat er altijd een mogelijkheid was om over te boeken en dan een bedrag bij te betalen maar dat was ons absoluut niet verteld. Er werd gewoon gezegd dat we onze tickets kwijt waren en dat het onze eigen schuld was maar dat wisten we zelf ook wel. We hebben in ieder geval een goede vlucht gehad, lekker gegeten en de film Shall We Dance gezien en de tijd ging eindelijk weer snel voorbij. Op St. Maarten aangekomen konden wij natuurlijk zo door lopen en Loek en Nannie stonden echt te kijken van wat zijn jullie snel. Ze hadden niet eens in de gaten dat we geen koffers bij ons hadden. In ieder geval gebeurt dit ons natuurlijk noooooooit meer. En ach, je moet alles een keer meegemaakt hebben. Gisterenavond hebben we genoten van het uitzicht van het nieuwe huis van Loek en Nannie, we zijn blij dat we hier zijn en beseffen we dat we een goede beslissing hebben genomen. Dan maar geen koffers, we hebben tenslotte niet zo veel nodig en we hebben hier een wasmachine. Misschien koop ik wel een rieten rokje en blijf daar de hele vakantie in lopen. Nou lieve allemaal, jullie zijn weer op de hoogte van het wel en wee van de woggies. Voor allemaal een prettig weekend en jullie horen nog van ons.

Dikke kus van Nico en Marleen