Je zal toch maar .........

Hallo allemaal

Je zal toch maar weer afscheid moeten nemen van je dochter. Tja over 24 uur zit ik weer in het vliegtuig op weg naar huis. Maar.....het is weer grandioos geweest. We hebben echt genoten de afgelopen met z'n tweetjes. Woensdagavond kwam Pieter in Fathoms. Pieter is een huisvriend van de moeder van Roxy. Hij zat te vertellen over de groep Nederlanders die hier op het eiland met elkaar omgingen. Hij zei tegen Laura: "Laura, ik neem je moeder even mee en breng haar over een uurtje weer terug. Ik laat haar even kennismaken met de andere Nederlanders". Ik liep achter hem aan naar buiten (en eigenlijk had ik het kunnen weten) stond me daar een schitterende Harley Davidson. Ja toen kon ik niet meer terug. Eenmaal achterop de motor vond ik het zo gaaf. Woh, ik leek wel een hippie uit de jaren zeventig. Jammergenoeg was het maar een klein stukje rijden want ik had best nog wel langer achterop willen zitten. Na wat gedronken te hebben wilde hij me terug brengen naar Fathoms maar Laura belde al op dat ze onze richting uit kwam. Daarna bracht hij ons naar huis. Met z'n tweetjes achterop, dat hoef je in Nederland echt niet te proberen. Maar gelachen hebben we wel.
Donderdag zijn we naar St. Barths geweest maar dat viel letterlijk in het water. De hele dag heeft het geregend. Echt balen. We hebben eerst wat gewinkeld en zijn toen een croissanterie ingedoken om wat warms te drinken. Uiteindelijk hebben we daar ook maar wat gegeten want het bleef regenen. Toen het een klein beetje minder werd zijn we naar Shell Beach gelopen. Schitterend gezicht hoor, mensen op het strand met een paraplu. Laura dook de standtent in maar ik wilde perse zwemmen in de zee en dat heb ik ook gedaan ook. Wat maakt het uit. De zee was heerlijk warm en er lagen heel veel schelpen dus ik heb gelijk een aantal schelpjes gezocht voor Joke. Na twee uurtjes zijn we richting de kade gelopen. De ms Prinsendam van de Holland Amerika Lijn lag in de haven en we raakten aan de praat met een Nederlandse jongen. Hij vroeg of we weleens op een cruiseschip waren geweest en Laura vertelde dat ze vorig jaar een rondleiding had gehad van een vriendin op de ms Maasdam. Oh ja vroeg hij, hoe heet je vriendin dan. Nou, zegt Laura, Dorith heet ze. Hij begon te lachen en vertelde dat hij vorig jaar met haar gewerkt had op de ms Maasdam. Wat is de wereld toch eigenlijk klein he. We zijn wat met hem gaan drinken en hebben even gezellig over van alles gebabbeld. 's-Avonds lagen we om zeven uur in bed, we hebben wat gelezen en lagen om acht uur al te pitten. Ik kan me niet herinneren wanneer ik dat voor het laatst heb gedaan, maar uitgeslapen waren we wel de volgende dag. Het regende nog steeds en het bleef eigenlijk met bakken naar beneden komen. Ik ben alvast een deel van mijn koffer in gaan pakken want er moest het nodige bij van Laura. 's-Middags hebben we de terugvlucht geboekt van Laura vanuit Florida. Zij vliegt 12 juni terug naar Nederland en komt 13 juni aan. Zaterdag, vandaag dus, zijn we naar Mullet Bay gegaan maar wederom na twee uurtjes gevlucht. Zo raar, de ene dag bloedheet, de andere dag regen met bakken tegelijk. Ik heb net ingecheckt dus alles is weer geregeld. Nu maar hopen dat mijn koffertje niet te zwaar weegt. Ik zie jullie gauw weer.

Groetjes
Marleen

P.S. De foto's van de afgelopen dagen staan bij het vorige berichtje.