Sneeuwscootersafari en husky-slede-rit

Hallo allemaal,

Zaterdag was een dag om nooit te vergeten. Echt waanzinnig. We hebben echt genoten met z’n allen. We verbleven in het Sokos Hotel. Dit hotel ligt in het centrum van Kuusamo, direct aan de rand van een meer. Na een zeer korte nacht zaten we om half acht al aan het ontbijt. Om negen uur vertrokken we dan eindelijk voor de sneeuwscootersafari. We kregen gepaste kledij aan, een helm op en laarzen. Ik zou met Joke op een sneeuwscooter gaan maar toen we daar aankwamen waren alle sneeuwscooters al bezet dus moesten we bij de stoere jongens achterop. Ik zat bij Marcel, een vlieggewicht, die wel van een beetje racen houdt. Dat beloofde wat. In het begin was ik best wel een beetje bang. Na een tijdje hebben we gewisseld en ik vond het geweldig. Echt kicken. Af en toe ging ik zo hard dat ik in de spiegel moest kijken of het vlieggewicht nog achterop zat. Onderweg zijn we een paar keer gestopt om wat te drinken en de benen te strekken. Natuurlijk lieten we ons ook languit in de sneeuw vallen of ontstond er spontaan een sneeuwballengevecht. Na drie uur racen door de prachtig besneeuwde wouden kwamen we aan in Ruka. In een Lapse hut kregen we een heerlijke maaltijd aangeboden, elandsoep en speciaal bruinbrood met kaas. Daarna hebben we nog een kort ritje gemaakt met de sneeuwscooters en toen kwamen we aan bij de husky’s. De bedoeling daarvan was om 5 km te “sleeën” met de husky’s (2 personen per slee). Eén persoon zit in de slee de andere staat erachter. Ongeveer na 2 ½ km wordt er gewisseld. De honden staan dan in hun harnas te springen om verder te gaan met de slederit. De vorige groep was een tijdje op weg dus moesten we even wachten. Aan de overkant van het meer kon je de wisseling zien. De husky’s gingen echt te keer. Eindelijk was het dan onze beurt. Ik heb de hele rit in de slee gezeten en Marcel heeft de hele rit achter gestaan. Supersnel gleden we over het meer. De honden renden steeds harder en harder en waren door het dolle heen. Onderweg ging het poepen en plassen gewoon door, tijd om te stoppen namen ze niet. Schitterend. Na afloop van de husky safari reden we nog een klein uurtje met de sneeuwscooters en toen ging het er aardig hard aan toe. Alle remmen waren los bij iedereen. Toen de sneeuwscooters waren ingeleverd werden we met de bus naar het hotel teruggebracht en na een half uurtje vertrokken we richting het vliegveld. Daar aangekomen hoorden we dat we 40 minuten vertraging hadden. Eigenlijk zat iedereen er een beetje doorheen. Moe maar voldaan kwamen we op Schiphol aan. Het is echt een waanzinnig, super weekend geweest. Alfred en Chistine bedankt voor dit fantastische, onvergetelijke bedrijfsuitje. Ik denk dat hier nog heel lang over nagepraat wordt. Enne….., het is best een vreemde gewaarwording om de ene week te zwemmen met de dolfijnen en de week daarop in een sleetje te zitten achter de husky’s. Wie weet zit ik volgende week wel bovenop een olifant. Voorlopig is het genoeg geweest. Ik heb drie fantastische weken achter de rug en ben blij dat ik dit weekend heb mogen meemaken. Ik wil dolgraag nog een keer naar Lapland want ik vind dat Nico dit ook mee moet maken. Het is echt waanzinnig. Over twee maandjes gaan we naar de Vogezen in Frankrijk. Ik hou jullie op de hoogte van onze belevenissen daar.

Groetjes
Marleen