Vakantie is bijna voorbij!!

Hallo allemaal,
De vakantie zit er bijna op voor ons en we zijn nu op de terugweg naar huis. We zitten nu in een hotelletje in Mâcon. De vakantie is omgevlogen en we hebben zoveel gedaan en meegemaakt dat we gewoon geen tijd hebben gehad om ook maar een verhaaltje op de site te zetten.

Hieronder een verslagje:

Zaterdag 16 mei 2009
Na een redelijke nachtrust vertrekken Nico en ik om kwart over 3 richting Spanje. We hebben rond 9 uur met Gerda en Asha afgesproken in Nancy. Zij zijn vrijdag al vertrokken en hebben een overnachting gehad in een Premier Classe Hotel. We kunnen lekker doorrijden en pff.. we zijn op tijd op de afgesproken plek. We drinken met z’n 4tjes koffie en vertrekken na een uurtje richting Montpellier waar we de volgende overnachting hebben geboekt. Onderweg hebben we een hotline met het thuisfront en krijgen een minder leuke mededeling. Tja..dan rijd je ver weg van huis met een vakantie voor de boeg. We proberen telefonisch zo veel mogelijk steun te geven. Het is niet anders. Tegen de avond komen we aan in Montpellier en gaan op zoek naar een lekker tentje om te eten. Daarna duiken we vroeg ons bed in.

Zondag 17 mei 2009
Rond 9 uur vertrekken we richting Salou. Ik heb dan al een uurtje gewandeld met Bibi. Het is zondag dus alle winkels zijn gesloten dus we ontbijten onderweg. Halverwege de middag komen we aan in Salou en ja hoor, de caravan staat al mooi op zijn plaats. Nummertje W100, een mooie, grote plek. We beginnen met de voortent. De caravan, dus ook de voortent, hebben we al 11 jaar, maar de voortent is pas 2 x gebruikt. Het is een verschrikkelijk groot ding, dat zet je niet voor een weekendje op. Het wordt weer een gepuzzel maar met z’n 4tjes lukt het toch aardig snel. Voor het gemak besluiten we maar stokbrood met een gebakken ei te eten. Het smaakt heerlijk en na het eten maken we een wandeling over de boulevard naar het centrum van Salou, drinken wat op een terrasje en lopen door de smalle straatjes weer terug naar camping Sanguli. Een mooie, schone en gezellige camping, we voelen ons er al helemaal thuis.

Maandag 18 mei 2009
Ik heb Asha zo ver gekregen om vroeg op te staan en een uurtje met Bibi te wandelen. Ik moet toch een vakantie-wandelmaatje hebben en ze vindt het hartstikke leuk. We babbelen over van alles en nog wat en op de terugweg kopen we lekkere broodjes. In de middag lopen we met z’n 4tjes naar Cambrills en drinken onderweg wat bij Popeye’s. Daarna verkennen we het stadje en zoeken een supermarkt. Het wordt een lange wandeling maar zeker de moeite waard. Op de terugweg eten we bij The Railway, een leuk Engels restaurant.

Dinsdag 19 mei 2009
Vandaag willen we naar Tarragona. In het kader van de training vertrekken Asha en ik net voor de middag lopend langs de kust en het is de bedoeling dat Nico en Gerda ons oppikken in La Pineda om daarna richting Tarragona te gaan. De route is behoorlijk heuvelachtig en onderweg maken we veel foto’s. We genieten van het uitzicht en de route is echt verschrikkelijk mooi. Hier hebben we geen spijt van. Nico en Gerda staan veel te vroeg te wachten in La Pineda en komen ons tegemoet rijden. We hebben er eigenlijk een beetje de pest dat we in de auto moeten stappen. Jammer, maar we hebben toch zo’n 11 kilometertjes gelopen. In Tarragona lopen we eerst over de Rambla del Generalisimo. Aan het einde van deze straat komen we bij El Balcó del Mediterráni (Het balkon van de Middellandse Zee): Een uitkijkpunt, waar vanuit je een deel van de stad, de haven en de Middellandse Zee kunt zien. We lopen verder door de oude binnenstad met z’n kleine smalle steegjes richting de kathedraal. Daarna winkelen we nog wat. Tarragona is zeker een bezoekje waard. De tegenstelling tussen de oude en de nieuwe stad is heel groot.

Donderdag 28 mei 2009
Vandaag vertrekken Gerda en Asha. Het is gelijk stil want vooral met Asha in de buurt is er altijd leven in de brouwerij. Ik ga alle kleding wassen die in de caravan moet blijven, dan is dat in ieder geval gedaan. Buren tegenover ons staan 5,5 maand per jaar op deze camping en hebben met 7 stellen een wasmachine gekocht die naast de caravan staat. Hoezo kamperen!! Het is pauze bij Sennheiser dus ik stuur een email naar Ilona en gelijk krijg ik een email terug. Zo gaat dat een tijdje heen en weer dus mijn collega’s zijn gelijk op de hoogte van onze belevenissen en ik ben op de hoogte van het wel en wee bij Sennheiser. ‘s-Middags rijden we naar Tarragona want Nico wil even bij de Media Markt kijken naar een TomTom. Ach, zonder TomTom komen we echt wel thuis hoor. De route du Soleil kunnen we zo langzamerhand wel dromen. We belanden bij een groot winkelcentrum en blijven daar veel te lang hangen. Ik scoor 3 blouses waar ik heel blij mee ben. We eten rond 9 uur en voor het slapen gaan lopen we 7 km langs het strand. Jaja, training gaat gewoon door. Voor zowel vrijdag als zaterdag staat de 15 km op het programma.

Vrijdag 29 mei 2009
Het is nog steeds bloedheet, wat boffen we toch met het weer. Om 8 uur sta ik bij de wasserette, net op tijd, want in een mum van tijd zijn alle wasmachines vol en er staan er toch zo’n 10 tot 12. Ik loop mijn dagelijkse uurtje met Bibi en op de terugweg neem ik mijn wassie weer mee terug. Nico is inmiddels begonnen met het schoonmaken en opruimen van de zijwanden van de voortent. Het heeft niet geregend dus het is alleen maar stoffig. Verder houden we een rustige dag en om 4 uur begin ik aan mijn 15 km. Onderweg belt Nico jr. en hij klinkt wat rustiger dan vorige week. Ik informeer naar Renate en Roy. Met Renate gaat het nu een stuk beter, maar ze ligt nog steeds in het ziekenhuis. Over Roy valt niet veel te zeggen, zelf is hij heel positief en dat is een goed teken maar het blijft triest. Ik loop weer langs de kust maar nu in zuidelijke richting naar Cambrills. Op de helft heb ik met Nico afgesproken. We lopen wat door het stadje, eten een ijsje en daarna neem ik Bibi mee voor de terugweg. Er staat nu een lekker briesje dus is het niet te heet voor haar. Ze heeft al aardig wat kilometertjes met me meegelopen hoor. Ik ga op zoek naar een Pink-Ribbon halsband, dat heeft ze wel verdiend. Ik kom vandaag aan de 22 km. Het gaat goed. ‘s-Avonds eten we een burger, wedges en een prutje van ui, tomaat, champignons, prei en ui. Oeps, dat smaakt lekker.

Zaterdag 30 mei 2009
Onze laatste dag jammer genoeg. We snappen nu waarom mensen overwinteren in Spanje, maar onze tijd komt ook nog wel. Het is nog steeds warm dus we verschuiven het opruimen van de voortent naar vanavond. We rijden eerst langs de keramiekwinkel om een aardappelpot te kopen voor Gerda en Asha. Daarna rijden we langs verschillende apotheken voor een tube zalf voor Aman maar nergens hebben ze het. Het kan wel besteld worden maar dan is het er maandag. Tja,… dan zijn we onderweg naar huis. Inschattingsfoutje!! Onderweg nemen we nog een lekker ijsje. Ik ga wat vroeger in de middag wandelen en laat Bibi thuis want het is te warm. Met 3 liter vocht ga ik op pad en het is schoon op wanneer ik terug kom. Vandaag heb ik dezelfde route gelopen en ik ben zo trots op mezelf dat ik 2 dagen achter elkaar 22 km gelopen heb. Afhankelijk van blessures natuurlijk gaat “A Sisters Hope 60K Walk” helemaal goed komen. Ik heb er alle vertrouwen in. En…… mijn stand is € 1.360,00. Super!!! Nog € 140,00 wie oh wie sponsort mij nog. Alle kleine beetjes helpen. De voortent hebben we binnen een uurtje opgeruimd. We sluiten onze vakantie op Spaanse wijze af. Rond 10 uur zitten we in een openlucht restaurantje bij kaarslicht aan de paella. Het smaakt voortreffelijk. Nico heeft vooraf een Spaanse uiensoep gegeten en ik een salade van de chef met olijven, paprika, tomaat enz.

Zondag 31 mei 2009
De dag van vertrek. We ruimen de laatste dingetjes op en doen alles op ons gemak. Bibi vertrouwt het niet en houdt ons constant in de gaten. Van de buren krijgen we koffie aangeboden. Nico helpt de buurman met zijn navigatie. Hij heeft die nieuw en snapt er geen bal van. De buurvrouw vraagt hoe duur de rose bandjes zijn. Nico had hen in de voorgaande dagen al verteld over mijn uitdaging. Omdat ik geen bandjes heb meegenomen vraagt ze of ze mijn bandje mag kopen. Spontaan geeft ze me € 5,00 extra dus….stand staat nu op € 1.370,00. De caravan wordt op half 12 opgehaald en we moeten zeggen dat het ons op deze manier prima bevalt. We staan nog een tijdje te kletsen met de eigenaar van de stalling en gaan dan op weg. Eenmaal onderweg ontdek ik dat er nog 2 gastankjes in de caravan liggen. We besluiten toch terug te rijden naar de stalling want nog een caravan in de hens willen we niet meer meemaken. Opnieuw staan we een tijdje te kletsen met de eigenaren van de stalling. We geven ze een compliment voor de goede service en daar zijn ze heel blij mee. Normaal horen ze alleen maar gemopper. Om 1 uur vertrekken we dan echt en rijden door tot Mâcon in Frankrijk


Groetjes
Nico en Marleen